μεταλλευτήρ

μεταλλευτήρ, -ῆρος, ὁ (Α)

μεταλλευτής, μεταλλωρύχος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μεταλλεύω + επίθημα -τήρ (πρβλ. μεταλλακ-τήρ)].